Fortsetzung
Twee Kopittels ut mien Kinnertied hew ick nu schräb´n.
Nu is mi äben, as har een Hohn sien Ei grood leggt
Un seggt mit Gegockel un Geschrei:
„Is mien Ei!“
Schüll de Hohn enns na mi krein.
Dat wör mi frein!
Bei, bei.
Denn legg ick äbens noch een Ei.
Geschicht ut de wiede Welt hat uns Oma gern vertellt.
Von Ostrowow ut Russlands Wieden,
wo völe Minschen enns inschneeten.
Een Schneestorm hat se överfullen.
Wu se dor woll werra rutkom schullen.
Dor köm een Licht in Sicht.
Een Wunner wär geschehn!
Ut Iis un Schnee hem´s ruterfunn uun hem werra Land gefunn!
Wenn düss Geschicht to En´denn wär, säten wi ganz still.
Dat har uns so benom´,
wiel Gott dat wull, har to rechtern Tied de Hülp noch kom´.
De wiede Welt hem wie nu hat.
Nu kümmt een lütt Geschicht up Platt.
De kümmt gratis noch dorto.
Von een Buer, de har een Koh.
De woll he good verköpen.
Eers`muss he ower noch wat lopen.
No Vehmarkt hen, wu aal de Buern sick dropen.
Een fienen Hannel hat dat west,
he hol da rut dat Allerbest.
Bald güng denn los no Hus hento, düttmol jo denn oon sien Koh.
Wat nu noch kümmt, geiht unner de Haut:
Dat ganze Geld, dat hem´s em klaut!
De arme Minsch, is man nich so,
is nu oon Geld un oon sien Koh.
Wi harn so nippsch uns Oma tohört,
dor köm uns Papa un hat stört.
Wi müssern rut no Schüündääl.
Dor geev dat Arbeit veel.
Toerst müssern wi Röbn putzen.
Wär vör uns Köh von Nutzen.
Dat Dreck müss aff. De Köh schülln reenlich Futter fräten.
Dat is doch kloor, wi wüllt jo ok keen Dreck nich äten.
Denn in de Häckselkomer rin an de Maschin.
Häcksels schüll dat warn ut Stroh un Hei
Un wi dörbi de grobe Raad denn dreihn.
De Messern snäden allens kort un kleen.
Wär dat Häcksels denn ok farig,
freiten wi uns orig.
De Obenbrodtied wär nich mehr wiet.
Pelltüffellaak leg aal up Disch. Dor wöörn de Tüffeln rupper schütt.
In der Mitt köm denn de Pann mit Fett.
Jerrer hat sich Tüffeln pellt.
Bittschen wör denn noch vertellt.
Mit de Tüffel up de Gobel:
Rin in Fett un rin in Schnobel.
Kann sick hüüt een vörstellen,
Pelltüffeln noch to pelln?
Meerst jerrer Obend inne Woch?
Wu givt dat hüüt bi uns woll noch?
Irmgard Schierarend ut Lütt Brees